Gazette de Muze praat met Eric Polfliet van de Kruishoeve en Joris De Brabander

Negen porties ‘De Muze-bloed’ stromen in de aderen van Quickly v/d Kruishoeve. Het bloed van De Muze-hengsten heeft Eric Polfliet, de fokker van de Kruishoeve in het Oost-Vlaamse Sint-Kruis-Winkel al verschillende paarden opgeleverd die op het allerhoogste niveau rondspringen. 

Ik krijg niet het antwoord dat ik verwacht als ik Eric Polfliet vraag waar hij het meeste trots op is als fokker. Niet op de geweldig springende Quickly v/d Kruishoeve, zoon van Mosito van het Hellehof uit een Fantomas de Muze-Moeder. Niet op Jorden van de Kruishoeve (v. Nabab de Rêve) die regelmatig de hippische media haalt, niet op al zijn 1.60-springende ‘neven en nichtjes die op de Kruishoeve in  Sint-Kruis-Winkel werden geboren. Het meest trots is Eric op het feit dat hij destijds als varkensboer door rassenkruising en pionierswerk op het vlak van KI bij varkens, bijgedragen heeft aan grotere nesten. En betere kwaliteit van het vlees. Dat ze met een volle bus bij hem in de stallen kwamen kijken naar zijn ‘levenswerk’.  Van heinde en verre zelfs. Twee, drie jaar aan de top gestaan in België zegt Eric trots. Het plaatst de dingen in perspectief. Deze succesvolle fokker staat met zijn voeten op de zware Oost-Vlaamse grond midden de realiteit en zijn dieren. Zijn kinderen en kleinkinderen zetten zijn ‘tweede levenswerk’ maar wat graag voort.

Dat moet je toch voldoening geven Eric, weten dat jouw fokkerij al zoveel internationaal presterende paarden heeft opgeleverd?

Eric: Natuurlijk! Ik ben ook heel trots op de paarden die het goed doen. Ik probeer het allemaal nog een beetje te volgen, maar het zijn vooral mijn kinderen en de kleinkinderen die het nu opvolgen.

Ondertussen springen er heel veel ‘van de Kruishoeve-paarden’ op de internationale pistes, maar hoe is jullie verhaal eigenlijk begonnen?

Eric: Ons paardenverhaal duurt al meer dan vijftig jaar. Landbouwers zijn we altijd al geweest …  (glimlach) Onze overbuur, Maurice, had twee merries in de weide lopen. Bij die buurman kwam Walter De Brabander, de pa van Joris, ook regelmatig met de hengsten. Mijn vader, ook een landbouwer zoals ik, was ‘nen echte peerdezot’. Straffe paardenman toen de dingen nog met paard en kar gingen. In het tijdperk voor de tractor. Op een bepaald moment heeft hij toch een veulentje gekocht bij de buurman.  De pa van Joris zag dat en bracht ook een veulentje dat we pas na een paar maanden moesten betalen.  Alleen als het echt meeviel…

En de Kruishoeve was vertrokken …

Eric: Klopt.  Mijn broer en mijn vader reden met de paarden. Echte LRV-ruiters. Ik was geen groot talent …  (knipoog) Af een toe een beetje ‘zottigheid’ uitsteken. Meer niet. Later zijn onze kinderen bij LRV met de pony’s beginnen rijden … en nog een beetje later moest ik voor die mannen op zoek naar een passend paard.

En toen kwam jij in het verhaal Joris?

Joris: Ik weet nog dat Eric op een bepaald moment een jonge merrie bij ons kocht. Begin jaren negentig was dat. Dat was het allereerste jaar van embryotransfer en ik gebruikte die merrie eigenlijk als draagmoeder. Dat was een goede driejarige merrie. Nikitona P, bij Maurice Robberecht in Hamme geboren uit Greet (Fleuri du Manoir x Batifol x Ritmeister). Nikitona P was een dochter van Pachat II. Zij werd de stammoeder van Kruishoeve.  

Eric: Is Nikitona bij Maurice in Hamme geboren?  Dat wist ik zelfs niet. Maurice is de grootvader van Stef Robberecht. En Stef is nu samen met mijn kleindochter … Straf! De cirkel is rond.

Jij hebt Nikitona P meteen laten dekken toen?

Eric: Klopt. Nabab de Rêve was de gelukkige.  Uit Nikitona P zelf zijn ‘maar’ twee internationale paarden uit voort gekomen. Fantastique (ex. Inshallah van de Kruishoeve) die op 4*-niveau eventing loopt met een Amerikaanse amazone en Nababs Son II Vd Kruishoeve Z (v. Nabab de Rêve). Het jaar van haar eerste veulen is ze gedekt door Prince de Revell. Uit dat huwelijk is Tessa van de Kruishoeve geboren. Zij heeft verschillende nakomelingen en kleinkinderen die op het allerhoogste niveau springen. Dat was ook een heel goed paard en daar hebben de jongens heel veel plezier mee gehad.

Joris: Ik zie in het verhaal van de Kruishoeve, het klassieke verhaal van ‘ons vader’ die rondreed met de hengsten en veulentjes die hij af en toe verkocht en dat vormt in verschillende gevallen de basis van vele fokkerijen. In Quickly zitten er negen generaties van onze hengsten. Drie bij de vorige fokker en zes bij Eric zelf.  Maar het heeft ook een beetje met toeval te maken want jij was nu ook niet onze allertrouwste fokker e Eric (lacht).

Eric: Mijn vader kwam ook goed overeen met Hubert Hamerlinck en de schoonbroer van Luc Tilleman kocht bij ons ook varkens … Ik kon dat niet laten (knipoog).

Joris: Daar is ook niks mis mee uiteraard … (glimlach). Zo ging dat … dat hoort er ook bij.

Maar ik merk toch dat er hier meer dan alleen maar vertrouwen en respect voor elkaar aan de tafel hangt?

Joris: Noem het gerust een vorm van ‘samenwerking’. We hebben ook een paar goede paarden gefokt van embryo’s die we samen hadden. Dat waren ook allemaal echt goede paarden.

Eric: Ik heb altijd met de goede paarden voortgedaan. Dat is al van bij de pony’s zo. Ik heb daar veel ouders en kinderen mee gelukkig gemaakt denk ik.

Joris: Als je naar het stamboekpapier van Quickly kijkt, dan zijn de laatste zeven paarden op dat papier, paarden die goed in de sport hebben gelopen. Dat zijn één voor één sporthengsten. Eric is al een hele tijd met goede springhengsten aan het fokken. En ook vaak jonge hengsten.

Eric: Als ik een hengst in gedachten heb, dan vraag ik altijd aan Joris of het kan passen op die merrie. Ik ben nu ‘zot’ van Cavallier Russe en dan vraag ik Joris zijn gedacht.

Is dat ook niet een beetje de sterkte van de De Muze-Hengstenhouderij?  

Joris: Ik vind het vooral een sterkte, dat je een aantal mensen hebt die u geloven en die het risico durven nemen om jonge hengsten te gebruiken.  Met de opkomst van embryo-transfer en ICSI focussen mensen zich nog meer op de oude bewezen verervers, maar tussen de jonge hengsten zitten ook goede paarden.

Eric: (Overtuigd) Betere vaak!

Joris: Je hebt natuurlijk altijd het risico dat je de verkeerde neemt en dat zal ook al wel eens gebeurd zijn, maar dat heb je in principe bij de oudere hengsten ook want dan kan het resultaat ook wel eens tegenslaan.  Maar als je met de beste fokt dan ga je toch vooruitgaan in je fokkerij, maar dat hoef ik Eric niet wijs te maken, dat principe kent hij als de beste met zijn verleden als varkenshouder. Wij denken dat we dat uitgevonden hebben in de paarden … maar dat doorgedreven selecteren en verbeteren gebeurt al van oudsher in andere sectoren.  En je fokt naar het doel dat je voor ogen hebt.  In de paarden gaat dat dan over vermogen, scherpte, voorzichtigheid …

Kan iedereen dat leren … of moet dat toch op de één of andere manier in jouw als fokker zitten?

Joris: Iedereen kan leren … als je wil leren zeker (glimlach).

Eric: Een stal koeien of een stal zeugen … dat is een levenswerk. Mensen beseffen dat misschien niet maar zo kijkt een boer ook naar zijn stal varkens of koeien.

Joris: En een stal paarden dan? (lacht)

Dat moet je toch voldoening geven Eric?  Als je beseft dat jouw fokkerij al zoveel internationaal presterende paarden heeft opgeleverd en dat er nog een aantal goede zitten aan te komen.  

Eric: Natuurlijk ben ik ook heel trots op de paarden die het goed doen. En daar doe je het uiteindelijk ook voor. Maar ik probeer daar in de eerste plaats ook heel nuchter in te blijven. En op dit moment zijn het vooral mijn kinderen en de kleinkinderen die het opvolgen. Dat moet ik er ook bij zeggen.

Quickly is een extreem voorzichtig paard. Is het dat wat jij zoekt in een hengst?

Eric: Ik kijk in de eerste plaats naar vermogen! Als dat er in zit … dat komt altijd terug.

Joris: Het is zo moeilijk om de echte kwaliteiten van een paard te zien. Net zoals het ook moeilijk is om de fouten te ontdekken. Jij ziet de paarden in de weide lopen en dat is net iets makkelijker om iets te zien dan wanneer je een paard even op een keuring ziet. Vandaar dat de kwaliteit van fokkers zoals Eric ook zo belangrijk is.  Die mensen kennen hun paarden nog door en door. Ze voederen ze zelf. Ze leiden ze zelf op, zien ze lopen in de sport … en dan kan je de foutjes van je paard – want elk paard heeft zijn foutjes – net iets makkelijker compenseren.

Eric: Als ik de paarden voeder op de weide en die bende komt rond mij staan, dan zie ik al welke paarden, goede paarden zullen worden en welke paarden ‘dromers’ zullen worden …

Joris: Pas op je kan daar ook wel eens mis in zijn … dat is maar een idee dat je zelf vormt. Dat is niet absoluut.

Eric: Allee komaan Joris ‘ne felle vent’ dan zie je toch meteen dat die iets meer heeft …

Joris: Die krijg je meestal wel niet aan het werk … (lach). Zo van die macho’s en stoefers in de wei …  Dan ben je misschien beter met wat jij ‘een dromer’ noemt. Paarden die onverstoorbaar zijn, zich van weinig iets aantrekken … dat worden misschien de beste in het parcours later …

Was Quickly ‘ne stoefer’ … ?

Eric: Op een balkje op de grond of een klein sprongetje wel alleszins. Dat was niet normaal. Dat zat er zo in van nature. Het lijkt wel of al dat vermogen dat we in onze stam hebben gestoken, zich in de Quickly heeft gebundeld. We hebben nu een volle zus van Quickly thuis, ik durf er niet mee naar het vrijspringen gaan omdat ze zo gruwelijk voorzichtig is. Die springt boven de pikketten, juist hetzelfde als haar broer, daar waren we ook bang bij als die over een kruisje sprong, dat hij zich zou verongelukken. Zo springen …

Joris: Eric heeft niet graag hengsten. Dat speelt ook mee. Daarom is het ook zo belangrijk om zo’n mensen zoals Eric achter ons te hebben. Eric is bij ons met Quickly gekomen toen die twee jaar was.  Voor een eerlijke opinie … of een tweede opinie (glimlach).  In het geval van Quickly was dat een heel goede opinie …
 

Jij hebt een streepje voor op de concurrentie op zo’n moment …

Joris: Klopt. Ik zeg dat nu al lachend, maar voor ons is dat ook interessant om zo’n paarden aan de basis te kunnen opvangen. Dan zijn die paarden nog betaalbaar. Als we een ‘Sieger’ in het buitenland moeten gaan kopen, dan spreken we over andere bedragen. En dat is absoluut niet ‘profiteren’, want Quickly maakt op zijn beurt ook mooie promotie voor de stam en de fokkerij van de Kruishoeve.  

Eric: Het is voor ons ook een fijne manier van samenwerken. Een win-win, zoals ze dat modern noemen. Wij kunnen onze paarden wel door een goede ruiter in LRV laten rijden en ik heb geluk met mijn kinderen en kleinkinderen. Phaedra en Stef Robberecht zijn ook twee heel goede ruiters, maar meer dan dat kunnen wij ook niet. Hier op Stal De Muze, krijgt zo’n paard ook veel meer kansen. En er moeten af en toe ook eens wat centen binnen komen om het allemaal draaiende te houden.

Joris: Fokkers die meerdere veulens verkopen die en dan zijn die paarden soms vijf jaar van de radar en dan komen die ineens terug boven water. Dat is het fijne aan die ‘familienamen’ van die paarden.  Maar Quickly heeft nu een goede ruiter en de ruiter is ook overtuigd van de kwaliteiten van Quickly. Beter kan het eigenlijk niet.

Eric: Zijn moeder Nette van de Kruishoeve (Fantomas de Muze x Bamako de Muze) doet eigenlijk juist hetzelfde op de sprong, hij heeft het niet van vreemden alleszins.

Hoe kijk jij naar de fokkerij van de Kruishoeve Joris?

Joris: Ik heb altijd het gevoel gehad dat het vrij lang geduurd heeft eer de eerste echt goede paarden boven kwamen, maar nu de laatste jaren, komen er toch echt veel naar boven. Eric heeft het stap per stap gedaan. Met de nieuwe technieken is het makkelijker om meteen met een top-papier te starten, maar de kennis en het gevoel … is ook een belangrijke factor.

Eric: Ik heb het ook allemaal wat moeten leren. Ik heb wel altijd voortgedaan met de goede merries, mijn eigen weg wat gevolgd, geluisterd naar mensen die er iets van kennen, zoals  Joris … en dat heeft geloond.

Hoe groeien de paarden op de Kruishoeve

Eric: Natuurlijk! Veel buiten op de weide. In weer en wind. Veel ruwvoer. Ze eten mee van de boerderij … daar komt het op neer. Ze worden groot met gezond boerenverstand.

Joris: Dat is ook een sterkte van onze fokkers. Schrijf dat maar op!

Meer verhalen lezen uit Gazette de Muze? Klik hier!