Karin Donckers: “Ik plaats Aken in de rij naast de grote kampioenschappen”
Had u er ook zo naar uit gekeken? Aken. Heiligdom der hippische heiligdommen. Waar gras ondanks droogte altijd groen is. Waar hindernissen hoger en breder zijn. Het publiek talrijker. Waar de beste ruiters/amazones/menners en paarden verzamelen. Waar Belgen thuis zijn en waar regelmatig een LRV-kurk getrokken wordt. Aken is monument op de kalender. Maar zelfs monumenten blijken niet beschermd tegen een virus met een ietwat Mexicaans klinkende naam. Geen Aken in 2020. Helaas. Met prachtige beelden van onze huisfotograaf Dirk Caremans en een beetje tekst nemen we u de komende vier dagen toch even mee naar de Soers. Even het Aken-gevoel beleven en dan uitkijken naar de editie van 2021.
Aken betekent naast jumping, mennen en dressuur, ook eventing. Ook voor de eventingruiters- en amazones staat CHIO Aachen gelijk aan magie. Karin Donckers is een vaste klant in de Aachener Soers. Aan de editie van 2014 heeft de Minderhoutse eventingamazone tot nu toe de mooiste herinneringen.
Karin Donckers: Ik werd in 2014 vijfde in de eventing met Fletcha van ’t Verahof (v. Vigo d’Arsouilles). Het podium was dat jaar volledig Duits met winst voor Sandra Auffarth en Opgun Louvo. Ingrid Klimke (FRH Escada JS) en Michael Jung (La Biosthetique-Sam FBW). Grote namen uit de sport. Vijfde in een sterk deelnemersveld was toen een sterke prestatie. Fletcha heeft zoveel klasse en atletisch vermogen. Het is altijd een beetje een ‘struggle’ om al die energie, kracht en snelheid in de hectiek van een cross-country te dosseren. Zo rustig mogelijk blijven is dan de opgave voor mij, en terwijl de turbo aanslaat, toch de juiste knoppen op de juiste manier blijven gebruiken. In 2014 liep Fletcha een hele goede cross in Aken. Maar Aken 2014 was om nog een reden speciaal. Gazelle de la Brasserie die tot haar achttiende in, de topsport op hoog niveau presteerde, kreeg toen haar afscheid. Gazelle was een Zwitsers gefokt paard en we kregen de vraag of ik haar op het magische gras van Aken, haar afscheid wilde geven. Het werd een heel mooi moment. De eigenaar van Gazelle stond met tranen in de ogen. Ze liet zich op haar mooiste zien. Heel speciaal moment. Aken is sowieso altijd speciaal. Op donderdag durf ik na de dressuur, wel is de cross gaan verkennen. Vanuit de cross, het stadion met die grote lichten zien en het publiek horen meeleven tijdens de Nations Cup. De allerbeste ruiters en coaches bezig zien … het heeft iets. Het zet Aken in de rij van de grote kampioenschappen. Ook voor mij als eventer. Normaal gezien had ik met Lamicell Iris (v. Favoritas XX) of Grandioz (v. Shindler de Muze) meegereden dit jaar. Voor Fletcha hadden we de Olympische Spelen gepland. Ik had in Aken met één van die twee paarden graag al eens naar de tijd gereden. Om voor mezelf te weten dat ik klaar was voor Tokio. Het zal helaas niet voor 2020 zijn. Maar uitstel is geen afstel.
Heel veel Belgen in Aken
In 2014 was Zwitserland Partnerland. In het Olympische jaar 2020 zou Japan het Partnerland van CHIO Aachen geweest zijn. In 2009 was dat Vlaanderen. Belgische Trekpaarden, Belgische jonge hengsten, Vlaamse paarden, … Het Duitse publiek kreeg een openingsceremonie met een Belgisch/Vlaamse toets. Het betekende meteen ook de eerste LRV Kurkentrekker die in het Hauptstadion verreden werd. Het Duitse publiek lustte de Kurkentrekker wel en in 2015 en 2018 mochten opnieuw een honderdtal LRV combinaties demonstreren. Het maakt dat de Belgen na de Duitsers misschien wel het best vertegenwoordigde land in Aken geweest zijn. En of Belgen thuis zijn in Aken!
