Jos Lansink: "La Baule staat in mijn top drie van favoriete wedstrijden"
Op de indrukwekkende erelijsten van CSIO La Baule zal in 2020 geen naam prijken. Geen opvolger of opvolgster voor de stijlrijke Duitse Amazone Simone Blum die met DSP Alice de Grote Prijs won. Geen opvolger of opvolgster voor de Franse ruiter Patrice Delaveau die met Vestale de Mazure*HDC de Derby van La Baule won. De Zwitsers blijven een jaar langer de laatste kampioenen van de FEI Nations Cup*TM Series. Zij wonnen vorig voor nipt … voor de Belgen. Helaas krijgt België in 2020 geen kans op revanche. De reden kent u ongetwijfeld. Nochtans hebben heel wat Belgische ruiters/amazones goede herinneringen aan het Franse havenstadje.
Jos Lansink, die andere Belgische wereldkampioen voelt zich net als Phillipe Le Jeune, die gisteren terugblikte op La Baule, heel goed thuis aan de Atlantische Oceaan. “Het is een prachtig stadje. Je kan er lekker eten en de wedstrijd is schitterend. Na Aken en Calgary is het mijn favoriete concours.” Opent Jos.
Jos Lansink: Ik ben er in 1991 Europees kampioen met het Nederlandse team geworden. Dat was met de BWP-er Egano (Lugano van La Roche x Flugel van La Roche). We werden ook derde in het individuele klassement. Een jaar later zat ik met Egano in het Nederlandse team dat goud haalde op de Olympische Spelen van Barcelona. In 1998 won ik met Carthago Z, de Grote Prijs. In 2009 won ik hem opnieuw met Spender S. Zowel Egano, Carthago als Spenders S waren absolute toppaarden die meerdere Grote Prijzen hebben gewonnen.”
Normaal gezien zat u morgen misschien te kijken naar de Grote Prijs in La Baule. Helaas dat zit er niet in. We kunnen wel een laatste keer terugblikken. Dat doen we met de voorlopig laatste Belgische winnaar van de Grote Prijs van La Baule.
