"Dertig seconden en vierenzeventig honderdsten"
Horseman laat de laatste dagen van dit ‘fantastische’ jaar niet zomaar voorbij gaan. We trekken elke nog resterende dag van het gezegende jaar 2020 naar de Dijlestad. Blikken terug op geweldige prestaties en kaarten na over Vlaanderen’s mooiste, al veertig jaar een monument op de hippische kalender. Naar Jumping Mechelen alstublieft!
Ronkende namen in 1987
Zeven kandidaten plaatsten zich op 29 december 1987 voor de barrage van de CSIA Grote Prijs Jumping Mechelen. Zeven ronkende namen. Nederlander Albert Voorn zadelt Optiebeurs Concern op. Vayacondions voor de vrienden en onder die exotische naam ook het Kempische levenslicht gezien bij fokker Jacobus Van Hooydonk in Kalmthout. Product van Etretat uit de bekende Oekie (v. Flevo). Het jaar nadien zou Oekie na een onderonsje met diezelfde Etretat, het leven schenken aan niemand minder dan Big Ben. Om vervolgens Britt, de Olympische merrie van Karin Donckers, op de wereld te zetten. Straffe merrie Oekie. Laat het ons daar op houden. Straffe ruiter ook Albert Voorn. Stylist der stylisten maar die dag niet in staat om te winnen in de GP. Een zevende plaats wordt zijn deel.
De Fransman Marcel Rozier doet ook een poging met zijn Oscar Minotière. Helaas een balk en twee tijdsfouten brengen hem naar plaats zes. De Belgen Pascale Jaquemotte of Johan Demolder respectievelijk met de leeftijdsgenoten Wello (v. Flügel van La Roche) en Wickie in de baan dan? Nee … niet voor vandaag helaas. Plaats vijf en vier zijn ook al knap in dit gezelschap.
Ook de Zwitser Markus Mändli, oudere broer van Beat, en zijn Rheinlander Porter 7 (v. Polydor) kunnen de nul niet houden. Snelste tijd dat wel. Bronzen medaille voor de sterke ruiter die op 52-jarige leeftijd in 2005 veel te vroeg overleed.
Een tweede plaats is er niet in 1987. Fijn! De meest ondankbare plaats der ondankbare plaatsen wellicht. Naar de winnaars dan maar. Vlug! Genoeg randinfo. ‘No time for losers … these are the Champions!’
Guido Bruyninx uit het Limburgse Stevoort wint met Dynamiet. Streepje voor als je paard door het leven gaat met zo’n naam. Me dunkt… De Nekkerhal ontploft als hij foutloos blijft en de voorlopig snelste tijd neerzet! Tijd: 30 seconden en 74 honderdsten. Belg aan de leiding! Decibelmeter de lucht in. Handen ook. Tijd voor euforie in Limburg?
Nog niet! Wacht daar mee tot na de rit van Stanny Van Paeschen aub!
Met Intermezzo (v. Imperial) heeft de Olympische bronzen medaillewinnaar van 1976 immers een bijzonder snel paard onder het zadel. Geen Porsche. Die is ondertussen met wedstrijdpensioen. Stanny zet een foutloos intermezzo neer, kijkt naar de Mechelse klok en die stopt op exact 30 seconden en 74 honderdsten. Twee Belgische Winnaars! Nog steeds een unicum in de rijke Mechelse GP-geschiedenis. Dubbel feest!
Stanny Van Paeschen: Als ik het me goed herinner moest Guido voor mij starten. Guido bleef als eerste foutloos. Intermezzo was een snel paard dus ik dacht dat ik de tijd van Guido wel zou kunnen verbeteren. Dat bleek dus niet het geval. Guido had echt wel een bijzonder snelle tijd op de tabellen gezet. (glimlach) In België had je in die periode drie grote internationale concoursen. Brussel, Antwerpen en Mechelen. Een van die Grote Prijzen kunnen winnen betekende toen heel veel. Nu is Mechelen nog steeds een tot de verbeelding sprekend concours overigens. Dat was toen ook al zo. Het voelde ‘magnifiek’ en ik heb er nog altijd heel fijne herinneringen aan. Ik bevind me de laatste jaren van september tot maart in Spanje. Het gaat goed met me hier. Ik kijk tevreden terug en vooruit. Met enige trots ook. Op mijn werk als coach van Saoedi-Arabië waarmee we in 2012 brons wonnen op de Spelen in Londen bijvoorbeeld. Ondertussen ben ik coach van Mexico. In zeven landenprijzen op 5* niveau konden we de Amerikanen al vijf keer kloppen. Daar geniet ik wel van ja. En ook van het feit dat de sport in België op dit moment op zo’n hoog niveau draait. Als je de jonge generatie vandaag ziet rijden dan word ik daar spontaan blij van. Misschien heeft mijn vrouw Béatrice die jarenlang actief was als teamleider en coach van de junioren en young riders, daar ook een klein stukje toe bijgedragen. Laat ons hopen dat we snel allemaal terug van onze mooie sport kunnen en mogen genieten.
Bedankt Stanny!
