Achter de staldeur van ... Koriano van Klapscheut
In samenwerking met EquiTime, het fokkersmagazine van BWP, brengt Horseman elke zondag de reeks "Achter de staldeur van ...". Vandaag zetten we Koriano van Klapscheut nog eens in de kijker. Dit interview verscheen eind 2017 in EquiTime.
De Leeuw van Waterloo torent in de verte boven de glooiende velden van Braîne l’Alleud uit. Het complex dat Gilbert De Roock huurt, ligt achter een historisch pand. “Napoleon heeft er geslapen. En hier in de velden naast het complex liep de opmars van een deel van zijn leger vast in de modder”. Geen modder vandaag, maar een uitnodigende herfstzon die ruiters en paarden naar buiten lokt. Ook Koriano van Klapscheut (v. Lord Z), de wereldkampioen springen bij de zevenjarigen.
Alleen poseren op de graspiste wil niet erg lukken. De zevenjarige ruin heeft oog voor een overvliegende ULM of spitst de oren voor het vele leven om hem heen. “Nochtans is hij helemaal niet kijkerig. In de piste is het één brok energie en focus.”
Bijna waren Dayro Arroyave en Koriano niet present eind september in Lanaken. “Ik heb het niet zo op die kampioenschappen voor jonge springpaarden”, geeft De Roock toe. “Zo laat op het seizoen is het misschien wat te veel voor een springpaard van die leeftijd. Maar, Dayro had eerder dit seizoen aangegeven dat hij daar misschien wel iets kon doen in de finale. En in Lanaken zelf had ik van bij de eerste omloop het gevoel dat ‘m kampioen kon worden.” En dus mocht De Roock zijn stalruiter en springpaard in de finale voor de zevenjarigen naar de zege coachen. “Dayro heeft zo ontzettend veel talent. Daarom neemt hij het misschien soms wat te makkelijk op. In die barrage moest ik hem bij de les houden. Het verschil is uiteindelijk gemaakt in de wending.”
De kleine Colombiaan lacht de tanden bloot. “Toen ik uit de piste kwam, wist ik dat ik alles gedaan had wat moest. Dat ik de bijna perfecte rit gereden had. Bijna, want er zijn altijd kleine dingetjes. Maar voor mijn gevoel was het top. ‘Zegezeker’ was ik niet, want na mij kwam Pieter Devos nog. En met hem ben je nooit klaar”. Maar Devos kon met zijn Flash (v. Numero Uno) niet in de buurt komen van Arroyave en Koriano en moest genoegen nemen met de tweede plaats. “Weten dat je gewonnen hebt, is een ongelooflijk gevoel. Ik geloof niet dat paarden dat beseffen, ze voelen het wel. Hij ook. Ik geloof dat je je eigen gevoelens doorgeeft aan je paard, die hebben daar een soort zesde zintuig voor. Dat merk ik met hem toch heel sterk.”
Nochtans leek het eerst dat Julio Arias, die andere stalruiter van Gilbert De Roock, het toen nog zesjarige springtalent onder het zadel zou krijgen. “Ik denk wel na over wie welke paarden te rijden krijgt. Je zoekt de combinatie die best past. Maar toen het kon, liet ik Dayro hem rijden en je zag het meteen: die combinatie paste.” Toch liep het niet meteen van een leien dakje voor de nieuwe combinatie van stal De Roock. “We hebben een jaartje nodig gehad om een team te worden”, weet de Colombiaan. “Dat vraagt gewoon tijd, met elk paard. Het is een speciale, maar dan aan de goeie kant. Vol energie. Hier op stal is hij rustig, wel altijd bezig, maar rustig.”
Groom Caudron vult aan. “Hij is altijd bezig. In zijn box heeft hij een knuffel hangen als speeltje, maar hij gaat altijd iets zoeken om zich mee bezig te houden.”
Arroyave: “Dat wordt anders als je de piste binnenstapt. Dan is hij één brok energie. Voor de proef moet ik hem dan ook vrij lang werken, me focussen op ontspanning. Het rare met hem is: het zijn altijd maar kleine stapjes vooruit. Niet zoals je dat soms met andere jonge springpaarden hebt: af en toe een periode van stilstand, nee hij wordt elke keer een beetje beter.”
De Roock had de BWP-gefokte ruin al een tijdje op de radar staan vooraleer hij die kon kopen. “Ik had hem al gezien op wedstrijd en wilde kopen, maar toen wilde de eigenaars nog niet verkopen. Eind dat seizoen lukte het toch. Waarom? Omwille van de moederlijn, maar ook het onmiskenbare vermogen. Ik heb eigenlijk al altijd geluk gehad met die paarden. Al lijkt het niet zo evident dat een paard met zo’n afstamming zo’n goeie mentaliteit toont. Aan vaderszijde Lord Z, de vader van de grootmoeder is Heartbreaker (v. Nimmerdor), dan heb je toch wel veel bloed in één paard. Maar heel veel van de paarden uit die lijn van Koriano zijn gewoon heel goed. Ik vind ook, bij een paard mag je niet te lang kijken, niet te veel twijfelen. Want op den duur zie je altijd iets. En geloof me, aan elk paard is er wel iets.” Maar bij Koriano twijfelde De Roock dus niet. “Als het uw gedacht is, moogt ge niet twijfelen. Ik heb mensen die paarden ‘scouten’ voor mij, ik ga vaak zelf kijken. En elke week komen eigenaars hier met paarden langs. Maar tegenwoordig kent iedereen de prijs en iedereen is ook handelaar geworden. Vroeger had je internationaal drie of vier handelaars in ons land, vandaag is ook de fokker handelaar geworden.”
Koriano is nog zo’n exponent van de talentvolle lichting jonge springpaarden die het BWP haast onophoudelijk weet af te leveren. “Omdat er zoveel beter gefokt wordt dan vroeger. De toevalstreffers zijn er uit. Er wordt gefokt uit goeie moederlijnen, de keuze van de hengst is beredeneerd, de opleiding van de jonge paarden zoveel beter. We fokken ook een ander type paard. Pas op, de toppers van tien, twintig jaar terug, die zouden ook vandaag aan de top mee springen. Maar dan praat je over een handvol paarden. Vandaag heb je op elk concours tien combinaties die de barrage halen of kunnen winnen. Dat had je vroeger niet. De sport is anders, scherper geworden. Het grote verschil is nu volgens mij dat ook goeie merries uit de springsport de fokkerij in gaan. Kijk naar de moeder van Koriano, die sprong zelf internationaal.”
De fokkerij heeft zich aangepast, of is het andersom? We laten het even in het midden. Wat telt is dat ons stamboek met regelmaat de kampioenen van morgen aflevert. “kijk, een paard als Koriano heeft alles”, beseft Arroyave. “Hij zal volgend jaar acht zijn, zijn eerste tweesterren grote prijzen lopen. Zonder probleem”, weet de ruiter nu al. “De finale in Lanaken stond toch ook 1,45”, vult De Roock aan. “En voordien hadden we hem al in de aanloop naar Lanaken in Gijon een 1,40 en 1,45 laten springen.”
Voor Arroyave staat het buiten kijf dat Koriano er het allerlaatste in heeft. “De rest is mentaliteit, ervaring. Maar hij heeft het ‘hart’. Op een handelsstal zoals deze weet je dat elk concours je allerlaatste kan zijn. En dan doet het pijn als je afscheid moet nemen van zo’n paard, precies omdat je een band opgebouwd hebt. Je moet liefde en vertrouwen geven om liefde en vertrouwen terug te krijgen. Kijk, de paarden die ik rij, die houden van mij. Dat weet ik zeker.”
Voor een vervroegd afscheid moet Arroyave vooralsnog niet vrezen. Want ook al is er aan kandidaat-kopers geen gebrek, De Roock houdt voorlopig de boot af. “Een paard als Koriano wordt gewoon elk jaar beter en elk jaar meer waard. Ik kan best nog één, twee jaar wachten. We moeten niets forceren. Ondertussen heb ik er plezier van en hij maakt reclame voor mijn spring- en handelsstal.”
Wie Koriano straks hoopte aan het werk te zien in Mechelen, moet op z’n honger blijven zitten. “Daar rijden we wellicht niet”, zegt de Colombiaan. “Het is geen hengst en hij heeft rust. Ik vertrek straks naar de springtour in Mijas, hij blijft thuis. Volgend voorjaar gaat hij wel mee, midden februari naar de Sunshine Tour. Vorig jaar waren we daar met dertig paarden. Dat is soms best druk en je bent wekenlang van huis.” Maar dat lijkt de Colombiaan die zijn eerste ritjes in Colombia maakte niet te deren. “Ik was eigenlijk eerst jockey. Vlak naast ons was een stal waar ook jumpingpaarden stonden en waar mijn beide broers werkten. Ik mocht daar eens een paar paarden rijden en van het één kwam het ander. Jumping en races zijn in niets te vergelijken. Als je kijkt, in de races begin je vaak met een tweejarige en op vijf, zes zijn de paarden op. Op vijf, zes staat een jumpingpaard nog nergens en begint het nog maar. En paarden die tot hun zeventiende of achttiende springen, zijn geen uitzondering. De sensatie bij het springen is ook totaal anders. In de race is het full speed tot het einde. Springen is anders, de sensatie die je ervaart na een sprong, dat gevoel. En als je zegevierend uit het parcours komt. Dat gevoel is niet te evenaren.”
Koriano van Klapscheut (°2010)
Houdt van: aandacht, zoals de meeste jumpingpaarden
Heeft een broertje de dood aan: niets eigenlijk
Beste buur: Adéle (v. Cassini I) is op stal zijn vaste buurvrouw. Koriano zelf staat in een box op de hoek van waaruit hij prima overzicht heeft. Niet alleen op wat er buiten de stallen gebeurt, maar ook op wat er in de overdekte piste gebeurt
Zijn groom: Emma Caudron: “Koriano is een heel makkelijk paard. Maar hij is altijd bezig, altijd aan het prutsen, altijd ergens mee bezig.”
Het doopzeel van Koriano van Klapscheut
Fokker: Mivaro bvba, Dilbeek (Emile Van Rossem)
Eigenaar: Gilbert De Roock
Vader: Lord Z (v. Lord)
Moeder: Coriana van Klapscheut (v. Darco). Zij sprong zelf internationaal op het allerhoogste niveau en haalde in 2001 bv. nog de finale van de Rolex Top Ten in Parijs
In de familie:
- Goriana van Klapscheut (v. Vigo d’Arsouilles), een halfzus die internationaal springt met Pilar Lucrecia Cordon
- Mugano van Klapscheut (v. Ugano Sitte), een BWP-goedgekeurde hengst die een zoon is van volle zus Iliana van Klapscheut (v. Lord Z)
- Uriana van Klapscheut (v. Heartbreaker), de grootmoeder van Koriano. Zij is de moeder van de internationale springpaarden
- Esquina van Klapscheut (v. Thunder van de Zuuthoeve)
- Fenia van Klapscheut (v. Cicero van Paemel)
- Fenom van Klapscheut (v. Querlybet Hero)
- Farah van Klapscheut (v. Vigo d’Arsouilles)
Koosnaam: Coco, omdat Koriano zo lang is
Houdt van: appels en wortelen, maar ook van bananen
Een dag op stal
- Na het ontbijt een uurtje in het werk
- Veel wandelen
- Af en toe wat werk aan de longe
Een dag op concours
- Als de proef in de late namiddag is dan wordt hij ’s morgens eerst wat gewerkt
- Ongeveer 20 paarden voor zijn startnummer beginnen opwarmen en springen
De volledige fotoreportage van Dirk Caremans is via deze link terug te vinden.
Meer fokkersverhalen uit EquiTime lezen? Klik hier voor meer informatie.