Achter de staldeur van ... Gancia de Muze
Horseman brengt in samenwerking met EquiTime, het fokkersmagazine van BWP, elke zondag de reeks "Achter de staldeur van ...". Vandaag duiken we in de EquiTime archieven voor de reportage van Gancia de Muze, begin 2017.
BONHEIDEN – Gancia de Muze poseert gewillig voor fotograaf Dirk Caremans. Stokstijf staat de merrie, de blik gefixeerd op enkele paarden in de verte. “Het is een echte diva”, weet groom Jana Bannister. “Het is alsof ze een zesde zintuig heeft voor fotografen. Ze houdt gewoon van aandacht.” Niels Bruynseels grijnst: “Van aandacht wel, van mensen niet. Tenminste, als ze geen band heeft met die mensen.”
“Ik denk dat het toch een klein jaar geduurd heeft vooraleer de klik er was en we weten wat we aan elkaar hebben. Maar nu ken ik haar door en door en hebben we onze vaste wedstrijdroutine.”
Een bijzondere routine, zo blijkt. “Gancia moet je zo weinig mogelijk uit haar gewone doen halen”, weet ook groom Bannister. “Op concours proberen we alle drukte te mijden. Ik sta vaak om vijf uur op om haar om zes uur toch maar te kunnen longeren, ver van alle drukte. En als ik haar klaarmaak voor de proef, dan hou ik mensen liefst zo ver mogelijk uit haar buurt.”
Bruynseels gaat de merrie altijd zelf uit de box halen. “Ik heb een vaste routine met haar op concours. “Achttien combinaties voor ik de ring binnen moet, komt ze onder het zadel. We blijven stappen tot twaalf paarden voor mijn beurt. Dan ga ik rustig draven en is het gewoon zaak om de rust te bewaren en haar onder controle te houden. Zeven tot acht combinaties voor het onze beurt is, gaan we galopperen. Dan spring ik drie keer een steilsprong. Als er nog zes combinaties voor ons zijn dan nemen we drie tot vier keer de oxer. Dan nog even stappen, nog één sprongetje en dan binnen. Dat is de routine die werkt voor haar. Thuis springen we nooit.”
Zo rustig als Gancia bij Bruynseels op stal is, zo druk kan ze zijn op wedstrijd. “Met haar is het gewoon zaak haar rustig te houden, haar zo weinig als mogelijk uit de routine te halen. Ze weet het gewoon als het er om te doen is. In de ring moet je haar nooit aanporren, ik denk niet dat ze ooit zou kunnen weigeren op een hindernis, ze trekt je naar de hindernis.”
Bruynseels is zo goed als de enige die de merrie rijden mag. Aanvankelijk leek ze de opvolger van Domingo (v. Thunder van de Zuuthoeve) te zullen worden. Een paard voor de speedproeven, maar Gancia toonde al gauw dat ze meer in haar mars heeft. “Een paard voor de speedproeven: no way. Dat wist ik al na enkele weken”, getuigt ook Jana. “Ze heeft iets speciaals, ze is speciaal. Dat maakt haar ook zo bijzonder. Op concours heeft ze erg veel stress en moet ik trucjes verzinnen om haar toch maar voldoende te doen eten. Appelsap over het voer gieten bijvoorbeeld, of eens een mash maken, wat we thuis bijna nooit doen. Alles bij haar is er op gericht om haar zo weinig mogelijk uit haar comfortzone te halen. Ze weet dat ze mooi is en ze geniet van de aandacht, maar op mezelf en Niels na laat ze eigenlijk niemand erg dicht tot haar toe.”
Gancia is dus een paard met een handleiding. “Het is het soort paard dat alleen maar tot dit niveau kon doorgroeien door op het juiste moment bij de juiste mensen terecht te komen. Cas heeft dat ook, dat bijzondere, maar op een andere manier. Het zijn twee paarden die net zo goed als vier- of vijfjarige een onvoldoende hadden kunnen krijgen op stal en dan nu 1.30 zouden springen. Een paard moet gewoon ook het geluk hebben bij een ruiter terecht te komen waarmee die klik er komt en het talent naar boven komt.”
Gancia werd, vooraleer ze bij Bruynseels terecht kwam, door Wilm Vermeir gereden. Bruynseels zelf kreeg in het verleden al ontelbaar veel talenten onder het zadel, maar, eens op niveau, vertrokken die doorgaans uit de stallen in Bonheiden en was het voor Bruynseels even terug naar af. “Vroeger zeiden mensen wel eens, Bruynseels kan alleen van die grote boten rijden, hij kan niet snel zijn… Maar ik kreeg heel vaak dat type paard onder het zadel. Cas en ook Gancia zijn anders. Ik heb ook het geluk gehad veel verschillende paarden te hebben gereden: het is de ruiter die zich moet aanpassen aan het paard en niet omgekeerd. Dat lukt en daarom staan we nu waar we staan. Ik ben gevormd door de paarden die ik gereden heb.”
Maar niet alleen daardoor, want Bruynseels is een perfectionist. “In Bazel kreeg ik met Gancia in één van de eerste proeven een fout. Die video heb ik nadien wel vier of vijf keer bekeken, op zoek naar het waarom. Op topconcours zijn de meeste deelnemers echte paardenmensen, maar op het niveau daar vlak onder hoor ik wel eens ‘dienen bok’, en ‘alweer vier strafpunten’. Dan denk ik, ga toch eens op zoek naar het waarom.
Het bracht Bruynseels op een keerpunt nadat hij onder meer dankzij de toppers uit zijn wedstrijdstal wist door te stoten naar de top dertig van de wereld. Een select gezelschap waarin al jaren dezelfde namen voorkomen. “Dat is geen toeval. De toppers zijn allemaal echte paardenmensen, dat merk je aan alles.”
Dankzij Gancia de Muze en Cas wist ook Bruynseels de poort naar de rijkelijk gedoteerde wedstrijden open te wrikken. “Ik sta op een keerpunt. Daar is hier ten huize Bruynseels de voorbije weken al vaak over gediscussieerd. Moeten we twee teams vormen en reis ik de wereld rond, met het vliegtuig van het ene concours naar het andere? Ik heb ook kinderen, en ik ga net zo graag een concours hier in de buurt springen met wat jonge paarden. Ik rij gewoon graag. De keuze voor de absolute top- en wedstrijdsport vraagt ook een serieuze investering. Maar, ik sta waar ik sta. Misschien moet ik niets veranderen en zien we wel waar het schip straks strandt”.
Gancia de Muze (°2006)
Houdt van: aandacht en jumping
Heeft een broertje de dood aan: dekens opleggen en mensen die ze niet kent
Beste buur: Cas de Liberte is op stal haar vaste overbuur. Naast haar in de box staat altijd Israël van de Dennehoeve (v. Thunder van de Zuuthoeve)
Haar groom: Jana Bannister: “Gancia is een diva. Ze houdt van aandacht en als er foto’s van haar genomen worden, dan staat ze echt te poseren.”
Het doopzeel van Gancia de Muze
Fokker: Perry De Winter, Haasdonk
Eigenaar: Erna Vaes en Krystle Wiehem
Vader: Malito de Reves (v. Cumano)
Moeder: Barones (v. Nimmerdor)
In de familie:
Freluche de Muze (v. Vigo d’Arsouilles) is een halfzus, zij sprong internationaal met Trevor Coyle
Homer de Muze (v. Nabab de Reve) is een halfbroer die internationaal springt met Sabrina Van Rijswijk
Gemini (v. Indoctro) springt internationaal met Shady Ghrayeb
Zinesse (v. Guidam) springt internationaal met Bhaskar Dasgupta
Washington (v. Calvados) springt internationaal met Artur Bagdasaryan
Palmares:
2016:
- Winnaar Grote Prijs Bazel (CSI 5*)
- Winnaar Grote Prijs Helsinki (CSI 5*)
- Winnaar Grote Prijs Bonheiden (CSI 3*)
- Winnaar 1.50 Genève
- Winnaar 1.50 Maastricht
- Winnaar 1.50 Wolvertem
Een dag op stal
- 6 uur ontbijt
- In de voormiddag bij goed weer een uurtje weidegang
- 12 uur voeren
- In de namiddag werken aan de longe of plat werk onder het zadel
- 17 uur maaltijd en hooi
- Een laatste check in de loop van de avond
Een dag op concours
- Zoveel mogelijk dezelfde regelmaat, maar omdat ze niet van drukte houdt, wordt ze vaak al om 6 uur ’s ochtends gelongeerd, weg van alle drukte
- In de namiddag meestal een kwartiertje aan de hand stappen, liefst buiten de hallen
- Voor de wedstrijd een half uurtje onder het massagedeken
- Één uur voor de proef invlechten en daarna de vaste wedstrijdroutine
Meer verhalen uit EquiTime lezen? Klik hier.